۶جدی سال۱۳۵۸ ؛از دیموکراتیک کمونیزم تا دموکراسی آمپریالیزم!

۶جدی سال۱۳۵۸؛از دیموکراتیک کمونیزم تا دموکراسی آمپریالیزم!

به قلم: عبدالخالق صارم، استاد دانشگاه

۱- دموکراتیک کمونیزم

بریانیوز:(شنبه۶جدی۱۴۰۴) امروز شنبه ۶ جدی ۱۴۰۴ش، مصادف است با ۶ جدی سال ۱۳۵۸ش، روز تهاجم قشون سرخ، صلیبی ارتودکسی واشغالگر شوروی وقت، بر افغانستان.

آیا طوریکه می گفتند، ۶ جدی ۱۳۵۸ش، مرحلۀ تکاملی انقلاب کارگری و ۱۵ میزان ۱۳۸۰ش، مبارزه با تروریزم بود ؟!

نه، هرگز چنين نبود، بلکه :

۶ جدی ۱۳۵۸ اشغال نظامی افغانستان توسط قوای صلیبی-ارتودکسی با همکاری حزب دموکراتیک خلق  و۱۵ میزان ۱۳۸۰ اشغال نظامی افغانستان توسط ائتلاف بین المللی صلیبی-کاتولیکی و پروتستانی تحت پوشش دفاع از حقوق بشر، تطبیق ارزش های دموکراسی و مبارزه با مواد مخدر بود.

پس این جنگ، در گذشته و امروز، جنگ دین و عقیده و ارزش ها بوده است نه جنگ دفاع از حقوق و کرامت انسانی.

باندهای اجیر، مزدور وبدنام خلق وپرچم که بعد از سال ها پای بوسی و همرکابی  با باداران روسی خود، طی یک کودتای رسوا، در ۷ ثور ۱۳۵۷ کارفرمایان روسی خود را عملا درافغانستان بر اریکه قدرت نشاندند، و خودشان با افراز نمودن عقده های سرطانی خود علیه مردم متدین و خداباور افغانستان، بیرحمانه ترین شکل، به قتل عام مخالفین و مردم مسلمان اعم از پیر و جوان  پرداختند.

ولی از ۷ ثور تا ۶ جدی در این  ۵۷۶ روز، این همه خون و لاشه را که ریختند و مکیدند، نتوانست عطش و تشنگی شان را نسبت به خون این ملت زحمت کش و کارگر که قبل ازین ها هم، قرن ها شلاق ها و تازیانه های اربابان غدر و استکبار، برسر و پشت شان فرود آمده بود، فرو بنشاند، رفتند و ملیشه های اشغالگر کمونیزم شوروی را به شکل رسمی بر دوش گرفته آوردند، تا درقتل مردم و ویرانی افغانستان از همدیگر کمک بگیرند وگاهی سبقت بجویند و تا انقلاب كارگری شان، در نابودی خلق کارگر ما، تکامل یابد.

عناصر هرزه و نابکار خلق و پرچم و سایر گروهک های همسو با خط فکری مسکو، برای قتل مردم دهقان و ویرانی کشور ما از مدرنترین اسلحه وپیشرفته ترین چاقو وچماق و خنجر استفاده کردند، و در زندان های جهنمی خود برای شکنجه نمودن جوانان نابغه و نخبۀ این خطه، پیشرفته ترین وسائل شکنجه را بکار بردند!

یاد گار این خونخواران ولگرد، قتل عام دومیلیون جوان مجاهد وآزاده، قتل عام ۲۵ هزار مردم کابل، قتل عام ۲۴ هزار مردم هرات باستان، قتل عام ۲ هزار مردم چهاردره کندز، لست ۱۲ هزار شهید دوره پر از ظلم و اختناق نورمحمد ترکی و حفظ الله امین، لست ۵ هزار شهید دورۀ حفیظ امین و ببرک کارمل ونجیب الله، ویرانی بنیه های اقتصادی کشور، تبعید نمودن نیمی از باشندگان کشور، بمب باران کور کورانه بالای خانه ها و کشتزار مردم، زنده در زیر خاک نمودن هزاران جوان متخصص در رشته های مختلف، حتی که این جنایت پیشگان خلق و پرچم، مغز های فکور و دستان کارگر این کشور را به شکل اساسی و سیستماتیک، نابود کردند.

این شرارت پیشگان ویرانگر در زمان حاکمیت حزب مرتجع خود، مرگ بر آمپریالیزم جهانخوار آمریکا گفته عربده می کشیدند، وهنگامیکه باداران کی جی بی شان آن ها را دیگر تنها گذاشتند، پرواز کردند و رفتند و درآغوش آمپریالیزم جهانخوار آمریکا، گرم غنودند و در سال های اشغال افغانستان توسط ائتلاف بین المللی ناتو و آمپریالیزم غرب تحت رهبری آمریکا و انگلیس، خانواده های خود را، درآنجا در بستر کاپیتالیزم و فیودالیزم، گذاشته وخودشان در پیشاپیش ملیشه های اشغالگر آمپریالیزم جهانخوار آمریکا دوباره وارد کشور ما شدند، تا مراحل تکاملی انقلاب کارگری خود را این بار با قتل وکشتار و نابودی مردم سلحشور ما، با همکاری باداران آمپریالیزم خود، به پیمایند.

جالب اینست که ماشین کشتار و ویرانی این عناصر ددمنش واوباش، هر گز خاموش نگردید.

دیده بودیم که بقایای این وطن فروشان شرف باخته خلق و پرچم، در عصر دموکراسی آمپریالیزم نیز، درپرده های تلویزیون ظاهر گردیده وبا کمال بی شرمی و بدون اندک ترین احساس شرم وخجالت، مجاهدین و  پاسداران این سرزمین را جنگ سالار می نامیدند و فکر می کردند که مردم مجاهد ما، جنایات این مزدوران را فراموش کرده اند، به یاد دارم که یکی از بقایای جراثیم این خونخواران خلق و پرچم، قتل و کشتار مردم ننگرهار و هرات را در عصر حزب دموکراتیک خلق، حماسه حزب خود می نامید.

۲- دموکراسی آمپریالیزم

-۱۵ میزان ۱۳۸۰ش

همچنانکه روس ها پیش از حمله بر افغانستان درسال۱۳۵۸، با بریتانیا مشوره نکردند، فکر می کنم آمریکایی ها نیز به نوبه خود، با روس ها مشوره نکردند و خواستند که یکبار بخت خود را در افغانستان بیازمایند و تجربۀ تلخ بریتانیا و شوروی را، بار دیگر تکرار نمایند، همان بود که در ۱۵ میزان ۱۳۸۰ آمریکای جنایتکار تحت نام قوای ائتلاف بین المللی و قوای حافظ صلح هم به نوبه خود با ملیشه های صلیبی کاتولیکی و پروتستان خود، اجیران، غلامان حلقه به گوش، تکنوکرات ها، سکولارها، لیبرال ها، فمینسیت ها، شبه تجدد زده ها، بقایای عناصر باند خلق و پرچم، ائتلافی از مجاهد نماهای غرب زده تحت نام جبهه متحد شمال و... جمع نموده در پیش انداخته و به بهانه مبارزه با تروریزم و تطبیق ارزش های دموکراسی، بر کشور ما یورش بردند.

آمریکای جنایتکار و شرکای جرمی اش بعد از حمله صلیبی شان بر افغانستان در ۱۵میزان سال ۱۳۸۰، همچنانکه  ۲۰ سال در سنگر جنگ نظامی، با چاقو و چماق و بمب و گلوله مردم ما را کشتند، در سنگر جنگ فکری نیز، یکی از بت های جاهلیت معاصر به نام دموکراسی را در معبد های کشور های سیکولار، طواف داده و به عنوان بهترین سوغات خود، برای ما آوردند.

این جابود که غلامان حلقه به گوش شان، شب و روز برای این دموکراسی لعنتی، تبلیغ و کمپاین و دعاء و نیایش می نمودند و کوشش می نمودند تا طرح های شان مطابق با رویکردها و ارزش های دموکراسی باشد و اجیران زر خرید شان صبح و شام، واویلا سر می دادند تا دموکراسی نو پا، در کشور متضرر نگردد و تلاش می نمودند تا به زور این دموکراسی بشرستیز و زن ستیز خود را بر ما به قبولانند و بخاطر پیاده نمودن دموکراسی این طاعون سیاه، هزاران بمب و راکت را بر ما ریخته و مردم ما را محکمه صحرایی دموکراسی گونه نمودند و با فرود آوردن شلاق و تازیانه بر سر و پشت مردم رنجدیده ما، می خواستند تا از دستاوردهای این دموکراسی دروغین وخونین، محافظت گردد.

آمریکای جنایتکار و شرکای جرمی اش که، کشور مارا به بهانه مبارزه با تروریزم، اشغال نمودند، دو شعار دروغین داشتند:

1-تأمین صلح و امنیت!

2-رشد اقتصاد!

و تحت این شعار، گروهی از افغان های غرب زده را که در پس کوچه های آمریکا ظرف شویی و سگ شویی می کردند، با دادن القاب های پر زرق و برق و دروغین، آن ها را  پاراشوتی بر ما انداختند.

ازجمله:

-تکنوکرات ها

این ها که از تکنولوژی و فن آوری کاملا بی خبر بودند و آنچه که از تکنولوژی و فن آوری برای ما آوردند، رشد دادن ابتذال و رقص و موسیقی در کشور ما بود، گویا که ما دیگر هیچ مشکلی نداشتیم، وباید فقط به ستاره افغان رأى می دادیم و رقص و موسیقی می آموختیم.

- متخصصین نامنهاد در اداره و منجمنت.

این ها سرک ها و جاده های مردم را مسدود نموده و در پس دیوارهای سمنتی و در داخل موتر های زرهی و ضد گلوله، فقط خود را پنهان می نمودند.

- متخصصین در اقتصاد.

این ها که دومین مغز متفکر جهان نه بلکه اولین مغز متعفن و گندیده جهان بودند، با خصوصی سازی افراطی و تطبیق نظام اقتصادی احتکاری و ربا محور،  مردم را در زیر خط فقر و بیکاری سوق دادند.

- متخصصین در زراعت و کشاورزی

این ها با دروغگویی و با توزیع تخم های بذری ژنتیکی و یکبار مصرف و با بمباران کورکورانه و تولید دود گلوله و بوی باروت، محیط زیست ما را آلوده نموده و زراعت و کشاورزی کشور مارا متضرر ساختند.

این جا بود که مردم مسلمان و مجاهد افغانستان اعم از زن و مرد، محصلین و جوانان، استادان پوهنتون، کارگران، پیشه وران و... به حقیقت سیاست غرب پی بردند و هریک در عرصۀ تخصص خود، در برابر این هیولای های بدنمای دموکراسی، مبارزه و جهاد را آغاز نموده و این شرارت پیشگان را از کشور خود بیرون راندند.

قابل یاد آوری میدانیم که به روایت چشم دید و قضاوت تاریخ، حزب اسلامی افغانستان تحت رهبرانجینرگلبدین «حکمتیار» همراه با مجاهدین مؤمن، متعهد، سرسپرده و با ثبات اش به هدف دفاع از اعتقادات و ارزش های اسلامی، پاسداری از فرهنگ و نوامیس ملی و حفظ استقلال و تمامیت ارضی کشور جلودار قافله های مبارزین صادق ومجاهدین مخلصی هستند که پرچم مقدس جهاد را در برابر تهاجم نظامی قوای اتحاد جماهیر شوروی وقت و همچنان دربرابر قوای ائتلاف بین المللی به رهبری امریکا و انگلیس بلند نمودند.